Αντώνη Μισιρλή, ένας πρώην σκύλος του κράτους της πρό(σ)ληψης και της (κατα)στολής, μου αποκάλυψε ότι μέσα στις αρχές του φθινοπώρου, θα έχουμε την ευκαιρία να επιδοκιμάσουμε ή να αποδοκιμάσουμε τους τωρινούς διαχειριστές μας. Θα έχουμε λέει κάτι σαν εκλογές, γιατί είτε ψηφίσουμε είτε όχι, ΑΥΤΟΙ θα βγουν. Βλέπεις φίλε μου, φαίνεται ότι πέτυχαν στο έργο τους! Και θέλουν κι άλλο. Βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε ΔΕΝ θα εξαντλήσουν την τετραετία, που έχουν δικαίωμα να διαχειριστούν την περιουσία μας, γιατί αν το κάνουν και καταθέσουν τον προϋπολογισμό για το 2008 το 'χουν χαμένο το παιγνίδι. Θα σας φλομώσουν όλο το καλοκαίρι με ανυπόστατες παροχές και ότι σας δώσουν, θα το πάρουν πίσω εις τριπλούν μέσα στο νέο έτος. Γι αυτό στα πλαίσια των προτροπών μου στο να μην μένετε θεατές σ' αυτό το τσίρκο, σ' αυτό το θέατρο σκιών, σας έχω σήμερα, μεταξύ άλλων, δυο εξαιρετικές προτάσεις.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Κωστάκης μας, δείχνοντας μου μια φωτογραφία μουσικού εντύπου, μου είπε : "να μπλουζάκι ρε!". "vote for pedro" έγραφε. Τώρα τον αλμαδόβαρ εννοούσε, το πορτορικάνι του Ναπολέων Δυναμίτη εννοούσε, εμένα εννοούσε, θα σας γελάσω. Χαχαχα! – σας γέλασα! (Πανούσης). Αργότερα την ίδια μέρα, μετά από καιρό, συνάντησα τη Νατάσα που την είχαμε αφήσει στο δρόμο όταν αγωνιούσε αγωνιζόμενη, πριν το Πάσχα. Πρωταθλήτρια της κολύμβησης ων, μπροστάρισσα στους φοιτητικούς αγώνες και τα συλλαλητήρια, επικεφαλής στα μπλοκ (και στα γκλόμπ), με συγκινητικές προσπάθειες για καλές επιδόσεις στην πόση αλκοόλ, λαμπαδηδρομούσα ηγείται πια και στη ζωή, φωτίζοντας το δρόμο όλων μας, με το αυθεντικό χαμόγελό της μπροστάρισσα ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. Στον αντίποδα, αργότερα το ίδιο βράδυ, συνάντησα την ανασφάλεια πολλών νέων, που προσπαθούσαν να κρυφτούν πίσω απ τα μακιγιαρισμένα (μασκαρεμένα πιο σωστά) πρόσωπα, πνίγοντας τις ανάγκες τους (για έρωτα) σε ποτάμια μπύρας, βότκας, τεκίλας… ρολάροντας την αμηχανία τους παρέα με τον κατεργασμένο καπνό τους σε ολλανδικά ριζόχαρτα. vote for Natasa λοιπόν!
Μικρός στο γυμνάσιο ξεχώριζε για την αδυναμία του στο φαγητό οπότε οι φίλοι του τον φώναζαν "κω-λάρα". Αργότερα πήρε μια κιθάρα και περιδιάβαινε τραγουδώντας στις γειτονιές και τα πάρκα. Του κόλλησαν το "Ντα-λάρας". Στην πορεία ανακάλυψε τη δροσιά της ρετσίνας και για να μην τρέχει κάθε τόσο, τις αγόραζε χοντρικής, οπότε όπως αντιλαμβάνεστε τον έλεγαν "τε-λάρα". Οραματιστής, βλέποντας το μέλλον στη γυψοσανίδα, "έντυσε" τις μισές νέες οικοδομές της πόλης με τη μαεστρία του, εκπαιδεύοντας παράλληλα σχεδόν όλους τους επαγγελματίες του χώρου σήμερα, οι οποίοι χρημάτισαν βοηθοί του. Πολυσχιδής προσωπικότητα, κιθαρίστας, μπασίστας παλιότερα σε τοπικά ροκ γκρουπ αλλά με πανευρωπαϊκή αίγλη, τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, μπουφετζής, σκιτσογράφος, ζωγράφος είναι η προσωποποίηση της τέχνης σε τούτη τη μίζερη πόλη. Υψώνοντας το λάβαρο της επανάστασης των beatnik ανεξερεύνητων δρόμων, στέγασε τα οράματα, τις προσδοκίες αλλά και τα απομεινάρια της freak κοινότητας σε μια μουσική γκαλερί (ανεξαρτησίας ένα δύο τρία), ανοιχτή και ανεχτή σε όλους, η οποία βαφτίστηκε με την κοινή κατάληξη των προσωνυμιών του – Λάρας (όχι Κροφτ).
Όπως καταλαβαίνετε (αφού μάλλον έχετε αρχίσει να "παίρνετε" στροφές) η 2η πρόταση αφορά τον Λάρα (κατά κόσμον Γιώργος Βράνος). Laras for President!
Ανακάλυψα μια μικρή τρύπα στη μπλούζα μου. "άμα καπνίζεις στριφτά, καίγονται τα ρούχα σου" μου είπες….
Άμα με κοιτάνε τα μάτια σου, καίγεται η καρδιά μου… σκέφτηκα.
Αχ, τα μάτια σου! Ελκυστικός ο τρόπος που με δέχτηκες κοπέλα μου. Ο τρόπος που καρτερούσες υπομονετικά να 'ρθει ο λεπτοδείχτης ακριβώς. Ο τρόπος που στο μεταξύ "ρουφούσες" το σινεμά, ρίχνοντας μου κλεφτές ματιές, κι ενώ τα βλέμματα μας συναντιόντουσαν, έσπευδες να γυρίσεις σελίδα στο περιοδικό σου. Ο μοναδικός τρόπος που μπαίνοντας κατευθείαν στο νόημα, βοήθησες να δώσω στον άλλον να καταλάβει τι συμβαίνει, αφήνοντας τον, μετέωρο σαν πελαργό στο 'να του πόδι…
Ήξερα πως ήσουν εσύ γιατί μόνο εσύ θα μπορούσες να είσαι…
Ελκυστικός κι ο τρόπος που μ' αντιμετώπισες. Ο τρόπος να προσηλώνεσαι στη συζήτηση μας, αγνοώντας καθέναν και κάθε τι γύρω σου. Ο τρόπος που με κοιτούσες, εξεταστικά, απολαμβάνοντας κάθε μου νεύμα, κάθε μου κίνηση, κάθε μου αδυναμία. Ο τρόπος που μιλούσες, γνωρίζοντας πολλά και κρύβοντας μου περισσότερα, σ' ένα παιγνίδι πίσω απ τις λέξεις (σ.σ. έρχετ' ο Αλέξης – Olympians). Ο μαγικός τρόπος που άνοιγες το πακέτο, με τα λεπτά σου δάχτυλα, για να πάρεις ένα τσιγάρο, φέρνοντας το νωχελικά στα χείλη σου, ανάβοντας το και φυσώντας τον πρώτο καπνό, σχεδόν αμήχανα, χωρίς να τον τραβήξεις μέσα σου.
Ελάχιστες φορές, είναι αλήθεια, κατάφερα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από πάνω σου, βαθιά υπνωτισμένος από δυο απ τα πιο όμορφα και ειλικρινή μάτια που έχω δει…
Ελκυστικός κι ο τρόμος, Ναι ο Τρόμος, που ασκείς γύρω σου.
Τι κρίμα να μην είναι αλήθεια…
Αφιερωμένο σε σένα! Ξέρεις εσύ!
ΤΣ1. Πολλά πάρτυ πήραν κι έδωσαν αυτές τις μέρες. Ξεχωρίζω το πάρτυ του Σκεύου στο καράβι και τη κρουαζιέρα στο μώλο. Ξεχωρίζω επίσης το πάρτυ που έδωσα προς τιμή των παλιόφιλων απ τη Σαλονίκη πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '90. Και Ω! τι σύμπτωση! Και τα δυο πάρτυ κατέληξαν να κλείσουν στην ανεξαρτησίας ένα δύο τρία!
ΤΣ2. Στις 2 Ιούνη ελάτε να μας βρείτε στη συναυλία των Deus X Machina κλπ στο πανεπιστήμιο. Στις 9 (θα τα ξαναπούμε ως τότε) στο θεατράκι στα Ναυτάκια, θα έρθουν οι Skaribas και άλλοι (τη συναυλία οργανώνει ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος). Τέλος στις 16 (Ιούνη πάντα) η στήλη οργανώνει το πρώτο της live έξω απ το μπακάλικο! (με τέσσερα μέχρι στιγμής γκρουπ της ελληνικής ροκ σκηνής, να έχουν κλείσει-περισσότερα την άλλη βδομάδα)
ΤΣ3. Το Σημερινό Sound Track περιλαμβάνει: The Bullets – Rehearsal And Demos CD, D.O.A. – Loggerheads, House Of Ska - A Tribute To Madness, Ska P - El Vals Del Obrero, Anti-Nowhere League - Complete Singles Selection τη συλλογή Puta Policia με τους Ratos De Porao και φίλους και τέλος ακόμα μια συλλογή με τίτλο Italian Ska.
ΤΣ4. Ο Αντώνης Μισιρλής ΔΕΝ είναι προϊστάμενος προσλήψεων στα LIDL. Οπότε μην τρέχετε με βιογραφικά όλες εσείς που λιώσατε να νιάτα σας στα φροντιστήρια, ξοδεύοντας μικρές περιουσίες, για να καταλήξετε σήμερα, ταμίες σε super market, δουλεύοντας 10ωρο και πληρωμένες 4ωρο!!! Ούτε τα έξοδα δε βγάζετε, των φροντιστηρίων…
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Κωστάκης μας, δείχνοντας μου μια φωτογραφία μουσικού εντύπου, μου είπε : "να μπλουζάκι ρε!". "vote for pedro" έγραφε. Τώρα τον αλμαδόβαρ εννοούσε, το πορτορικάνι του Ναπολέων Δυναμίτη εννοούσε, εμένα εννοούσε, θα σας γελάσω. Χαχαχα! – σας γέλασα! (Πανούσης). Αργότερα την ίδια μέρα, μετά από καιρό, συνάντησα τη Νατάσα που την είχαμε αφήσει στο δρόμο όταν αγωνιούσε αγωνιζόμενη, πριν το Πάσχα. Πρωταθλήτρια της κολύμβησης ων, μπροστάρισσα στους φοιτητικούς αγώνες και τα συλλαλητήρια, επικεφαλής στα μπλοκ (και στα γκλόμπ), με συγκινητικές προσπάθειες για καλές επιδόσεις στην πόση αλκοόλ, λαμπαδηδρομούσα ηγείται πια και στη ζωή, φωτίζοντας το δρόμο όλων μας, με το αυθεντικό χαμόγελό της μπροστάρισσα ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. Στον αντίποδα, αργότερα το ίδιο βράδυ, συνάντησα την ανασφάλεια πολλών νέων, που προσπαθούσαν να κρυφτούν πίσω απ τα μακιγιαρισμένα (μασκαρεμένα πιο σωστά) πρόσωπα, πνίγοντας τις ανάγκες τους (για έρωτα) σε ποτάμια μπύρας, βότκας, τεκίλας… ρολάροντας την αμηχανία τους παρέα με τον κατεργασμένο καπνό τους σε ολλανδικά ριζόχαρτα. vote for Natasa λοιπόν!
Μικρός στο γυμνάσιο ξεχώριζε για την αδυναμία του στο φαγητό οπότε οι φίλοι του τον φώναζαν "κω-λάρα". Αργότερα πήρε μια κιθάρα και περιδιάβαινε τραγουδώντας στις γειτονιές και τα πάρκα. Του κόλλησαν το "Ντα-λάρας". Στην πορεία ανακάλυψε τη δροσιά της ρετσίνας και για να μην τρέχει κάθε τόσο, τις αγόραζε χοντρικής, οπότε όπως αντιλαμβάνεστε τον έλεγαν "τε-λάρα". Οραματιστής, βλέποντας το μέλλον στη γυψοσανίδα, "έντυσε" τις μισές νέες οικοδομές της πόλης με τη μαεστρία του, εκπαιδεύοντας παράλληλα σχεδόν όλους τους επαγγελματίες του χώρου σήμερα, οι οποίοι χρημάτισαν βοηθοί του. Πολυσχιδής προσωπικότητα, κιθαρίστας, μπασίστας παλιότερα σε τοπικά ροκ γκρουπ αλλά με πανευρωπαϊκή αίγλη, τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, μπουφετζής, σκιτσογράφος, ζωγράφος είναι η προσωποποίηση της τέχνης σε τούτη τη μίζερη πόλη. Υψώνοντας το λάβαρο της επανάστασης των beatnik ανεξερεύνητων δρόμων, στέγασε τα οράματα, τις προσδοκίες αλλά και τα απομεινάρια της freak κοινότητας σε μια μουσική γκαλερί (ανεξαρτησίας ένα δύο τρία), ανοιχτή και ανεχτή σε όλους, η οποία βαφτίστηκε με την κοινή κατάληξη των προσωνυμιών του – Λάρας (όχι Κροφτ).
Όπως καταλαβαίνετε (αφού μάλλον έχετε αρχίσει να "παίρνετε" στροφές) η 2η πρόταση αφορά τον Λάρα (κατά κόσμον Γιώργος Βράνος). Laras for President!
Ανακάλυψα μια μικρή τρύπα στη μπλούζα μου. "άμα καπνίζεις στριφτά, καίγονται τα ρούχα σου" μου είπες….
Άμα με κοιτάνε τα μάτια σου, καίγεται η καρδιά μου… σκέφτηκα.
Αχ, τα μάτια σου! Ελκυστικός ο τρόπος που με δέχτηκες κοπέλα μου. Ο τρόπος που καρτερούσες υπομονετικά να 'ρθει ο λεπτοδείχτης ακριβώς. Ο τρόπος που στο μεταξύ "ρουφούσες" το σινεμά, ρίχνοντας μου κλεφτές ματιές, κι ενώ τα βλέμματα μας συναντιόντουσαν, έσπευδες να γυρίσεις σελίδα στο περιοδικό σου. Ο μοναδικός τρόπος που μπαίνοντας κατευθείαν στο νόημα, βοήθησες να δώσω στον άλλον να καταλάβει τι συμβαίνει, αφήνοντας τον, μετέωρο σαν πελαργό στο 'να του πόδι…
Ήξερα πως ήσουν εσύ γιατί μόνο εσύ θα μπορούσες να είσαι…
Ελκυστικός κι ο τρόπος που μ' αντιμετώπισες. Ο τρόπος να προσηλώνεσαι στη συζήτηση μας, αγνοώντας καθέναν και κάθε τι γύρω σου. Ο τρόπος που με κοιτούσες, εξεταστικά, απολαμβάνοντας κάθε μου νεύμα, κάθε μου κίνηση, κάθε μου αδυναμία. Ο τρόπος που μιλούσες, γνωρίζοντας πολλά και κρύβοντας μου περισσότερα, σ' ένα παιγνίδι πίσω απ τις λέξεις (σ.σ. έρχετ' ο Αλέξης – Olympians). Ο μαγικός τρόπος που άνοιγες το πακέτο, με τα λεπτά σου δάχτυλα, για να πάρεις ένα τσιγάρο, φέρνοντας το νωχελικά στα χείλη σου, ανάβοντας το και φυσώντας τον πρώτο καπνό, σχεδόν αμήχανα, χωρίς να τον τραβήξεις μέσα σου.
Ελάχιστες φορές, είναι αλήθεια, κατάφερα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από πάνω σου, βαθιά υπνωτισμένος από δυο απ τα πιο όμορφα και ειλικρινή μάτια που έχω δει…
Ελκυστικός κι ο τρόμος, Ναι ο Τρόμος, που ασκείς γύρω σου.
Τι κρίμα να μην είναι αλήθεια…
Αφιερωμένο σε σένα! Ξέρεις εσύ!
ΤΣ1. Πολλά πάρτυ πήραν κι έδωσαν αυτές τις μέρες. Ξεχωρίζω το πάρτυ του Σκεύου στο καράβι και τη κρουαζιέρα στο μώλο. Ξεχωρίζω επίσης το πάρτυ που έδωσα προς τιμή των παλιόφιλων απ τη Σαλονίκη πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '90. Και Ω! τι σύμπτωση! Και τα δυο πάρτυ κατέληξαν να κλείσουν στην ανεξαρτησίας ένα δύο τρία!
ΤΣ2. Στις 2 Ιούνη ελάτε να μας βρείτε στη συναυλία των Deus X Machina κλπ στο πανεπιστήμιο. Στις 9 (θα τα ξαναπούμε ως τότε) στο θεατράκι στα Ναυτάκια, θα έρθουν οι Skaribas και άλλοι (τη συναυλία οργανώνει ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος). Τέλος στις 16 (Ιούνη πάντα) η στήλη οργανώνει το πρώτο της live έξω απ το μπακάλικο! (με τέσσερα μέχρι στιγμής γκρουπ της ελληνικής ροκ σκηνής, να έχουν κλείσει-περισσότερα την άλλη βδομάδα)
ΤΣ3. Το Σημερινό Sound Track περιλαμβάνει: The Bullets – Rehearsal And Demos CD, D.O.A. – Loggerheads, House Of Ska - A Tribute To Madness, Ska P - El Vals Del Obrero, Anti-Nowhere League - Complete Singles Selection τη συλλογή Puta Policia με τους Ratos De Porao και φίλους και τέλος ακόμα μια συλλογή με τίτλο Italian Ska.
ΤΣ4. Ο Αντώνης Μισιρλής ΔΕΝ είναι προϊστάμενος προσλήψεων στα LIDL. Οπότε μην τρέχετε με βιογραφικά όλες εσείς που λιώσατε να νιάτα σας στα φροντιστήρια, ξοδεύοντας μικρές περιουσίες, για να καταλήξετε σήμερα, ταμίες σε super market, δουλεύοντας 10ωρο και πληρωμένες 4ωρο!!! Ούτε τα έξοδα δε βγάζετε, των φροντιστηρίων…
Βασίλης Νάτσικας
Σκα-σμένος μπακάλης
(απ τα μάτια σου…)
28 Μάη 2007
Σκα-σμένος μπακάλης
(απ τα μάτια σου…)
28 Μάη 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου